In september 2011 ben ik 40 jaar bevriend met Maarten. Hij is mijn beste vriend. Maarten en zijn vrouw wonen in Haarlem, in een huis waarvan de fundering vroeger bestond uit houten palen. 15 jaar geleden bleken die verrot en in de hele buurt kwam een renovatieproject op gang. Daarvoor moesten de bewoners een jaar hun huis uit.
De achterburen van Maarten besloten om hun huizen te laten slopen en nieuwe te laten bouwen. Zij wilden ook graag een achterpad en vroegen de bewoners van Maarten’s straat om 75 cm van hun tuin af te staan voor het pad. De animo was niet groot en de achterburen lieten het pad helemaal op hun grond aanleggen. Voor de ontsluiting kochten ze voor de symbolische prijs van € 1,- een pad wat uitkomt in Maarten’s straat. Dat loopt naast een kinderboerderij. Op de scheiding van de achterpad en ontsluitingspad hangt een grote stalen poort met enge scherpe punten aan de bovenkant.
Twee jaar geleden hebben de bewoners van Maarten’s straat nog eens aan de achterburen gevraagd of ze het pad ook mochten gaan gebruiken. Daar kwam een kort en bondig “Nee!” op. Overleg was niet aan de orde en compromissen dus ook niet.
Maarten lijdt aan Parkinsonisme. Dat is een agressieve vorm van de ziekte van Parkinson. Zijn lichamelijke capaciteiten worden steeds minder. Hij heeft veel zorg nodig. Eigenlijk kan hij niets meer zelf. Zelfs niet meer praten. Misschien wel zijn grootste handicap, want hij doet niets liever dan urenlang bomen. Nu behelpt hij zich met een spraakcomputer, maar dat is wat het is: behelpen. Maarten en zijn vrouw willen heel graag dat hij thuis blijft wonen. Dat kan met inzet van thuiszorg en hulpmiddelen. Maar…..
…. Maarten’s rolstoel kan niet door de voordeur en de gang van hun (oude) huis als Maarten er in zit. Tot nu toe kan Maarten de afstand van woonkamer naar voordeur nog lopen. Maar er komt een dag dat hij dit niet meer zal kunnen. En dan is er voor hem maar één mogelijkheid om het huis te verlaten. Achterom.
Een paar weken geleden waren we in Haarlem en kwam het onderwerp weer ter sprake. Maartens vrouw heeft eenvoudigweg te puf niet om dat er ook nog bij te doen. Daarop heb ik het op me genomen de toestemming te verwerven voor het gebruik van beide paden. Maar dát gaat zo maar niet!
Volg de komende dagen mijn ‘avonturen’ in Haarlem.