Vrijheid van meningsuiting

Heel belangrijk binnen het recht op vrije meningsuiting is respect. Je mag vinden wat je wilt. Je mag niet alles zeggen wat je wilt. Je moet namelijk wat je vindt op een correcte, respectvolle manier onder woorden brengen. Zonder schelden, schuttingtaal of dergelijke.
Tegenwoordig zijn veel mensen het niet eens met de situatie in ons land. Bijvoorbeeld de aanwezigheid van allochtonen. Dat mag. Maar ze moeten zich daarbij een paar dingen realiseren.* Die situatie is in het verleden ontstaan met goedvinden van de toenmalige regeringen. Regeringen die gekozen zijn door onze ouders. Die het beste voorhadden met onze toekomst.* De allochtonen kunnen er ook niets aan doen. Zij werden naar Nederland gehaald om het werk te doen waar Nederlanders de neus voor ophaalden. Op dit moment doet zich dat weer voor in de aardbeienpluk. De kwekers willen duizenden plukkers uit Albanië en Roemenie halen. Terwijl er genoeg werklozen zijn die dat werk zouden kunnen doen. Maar niet één werkloze die bij een aardbeienteler gaat vragen om werk. Écht niet.* Daarmee hebben de allochtonen ook hun rechten verdiend.Persoonlijk ben ik van mening dat zij zich aan zullen moeten passen aan ons land. De taal spreken is daarbij heel belangrijk. Kinderen goed opvoeden ook.* Van mij mogen allochtonen wel hun geloof en cultuur behouden. Nederlandse emigranten naar Australië, Nieuw Zeeland en Canada doen dat ook. Daarbij moeten we onderscheid maken tussen het geloof van de ‘gewone’ man en extremisme. Ook in het Christelijke geloof komen extremisten voor. Denk maar aan de Protestantse gelovigen die hun kinderen niet laten inenten. Dat vind ik misdadig.* Willen allochtone vrouwen een hoofddoekje dragen? Van mij mag het. Religieuze redenen? Geen bezwaar. Nog steeds lopen hier in Eindhoven RK-nonnen rond die een hoofddoek dragen. En ook in streng Protestantse kringen dragen vrouwen en meisjes een hoedje. Op basis van hun geloof. Het enige waar ik hevig bezwaar tegen heb is het dragen van gezichtssluiers. Dat geeft mij een onveilig gevoel. Dat moet dan ook verboden worden. Ik wil mensen in de ogen kunnen kijken. Zien of het een man of een vrouw is.* Tot slot: De mensen die het niet eens zijn met de situatie in ons land hebben maar één weg: de democratische. Wie niet gaat stemmen, heeft geen recht van spreken.Daarbij ben ik van mening dat de politiek -zowel lokaal als landelijk- volkomen is vervreemd van haar achterban. Volksvertegenwoordiger zijn is tegenwoordig een carrière in plaats van een ideaal. Maar ook dat kunnen we alleen veranderen op democratische wijze.