Een nieuwe relatie (deel 2)

Als je iets doet, moet je het goed doen. Dus besloot ik ook om de –door mij jarenlang verketterde- digitale agenda een kans te geven. Dat je die op een laptop en in een telefoon kunt synchroniseren wist ik. Kwestie van software installeren. Zo simpel is dat.
Uit die gedachte blijkt dat ik een simpele ziel ben. Want dát gaat zo maar niet. Een week later had ik elke dag het servicecentre van Samsung aan de telefoon gehad.   Om simpel van te worden. Er is groot verschil tussen de callcentermedewerkers. Maar er zítten lamballen tussen….
Na een week bedacht er een dat het misschien handig was om mij een installatiehandleiding te sturen. Waaruit bleek dat het uitschakelen van firewall en virusscanner gewenst was tijdens de installatie. Wist ik veel. Het uitschakelen van de virusscanner is trouwens een verhaal op zich.  Weer een halve dag verder had ik een laptop en een telefoon die met elkaar konden communiceren. Daarna ben ik een week gelukkig geweest.
Totdat ik de stommiteit beging om een upgrade uit te voeren. Want toen begon de ellende van voren af aan. Telefoon ‘ziet’ laptop. Laptop ‘ziet’ telefoon. Maar de software om te synchroniseren kan de telefoon niet vinden. Weer bellen en mailen naar Samsung. Veel wijzer werd ik er niet van. Feitelijk zit ik nog steeds op antwoord te wachten.
Toen kwamen we bij een van mijn zoons. ICT-er. Die heeft toen zijn ding gedaan met mijn laptop.  Alle software verwijderd, opnieuw gedownload en geïnstalleerd. En verdomd………. Je gelooft het niet, maar laptop en telefoon hebben weer vrede gesloten. En de telefoon wordt nu bestuurd door paranoïde android 2.2.
Zoonlief heeft zo z’n bedenkingen als ICT-er, waardoor ik zo m’n bedenkingen als marketeer heb. Mijn conclusie: In de wedloop om het grootste marktaandeel is het product in de markt gezet terwijl de techneuten niet de kans hebben gehad voor grondige tests. Het werkt, dus vooruit met de geit. Dat daarmee kopers van een duur toestel opgezadeld worden met de irritatie, frustratie en het extra werk die kinderziektes met zich meebrengen, neemt men op de koop toe.
Het huwelijk met mijn geliefde Nokia 3310 loopt voorlopig geen gevaar. De afgelopen 10 jaar heeft ze bewezen een sterk gestel te bezitten. Die heb ik al zo vaak laten vallen en toch laat ze me nooit in de steek . Dus bij scoutingactiviteiten bevindt zij zich aan mij zij. Ook in de auto is ze mijn vaste begeleidster vanwege haar heldere stem. Gelukkig is een polygame relatie met mobiele telefoons niet zo ingewikkeld. Je schakelt de ene uit en de andere in. Dat is tenminste simpel. Tenminste…
…. totdat ik de weg weer eens kwijt ben. Dan neemt het navigatiesysteem van de Galaxy het met zoetgevooisde stem van haar over. We zien wel hoe lang het goed gaat. Want als iemand mij nodig heeft roept Galaxy (iets minder zoetgevooisd): ”I’m simply de best. Better then all the rest”. Zo simpel is het nou dus óók weer niet.
Naschrift: Intussen heeft Samsung ook de software geupgrade. Minder ergernis. Maar het kan nog véél beter.

Dit bericht is geplaatst in Met een glimlach. Bookmark de permalink.